چه غریب ماندی ای دل ! وقتی یه مرد تو فکر فرو میره ، فقط خاکستر داغ سیگارش هست که اونو از فکر در می آره ترکم کردی ، تنهایی سخت بود . . . وقتی نفهمی کی سیگارت رو روشن کردی پیکت کی پر و خالی شده ! چه سخت میگذرد این روزا که همراهش هم پاییز باشد ، هم ابر باشد و هم غروب جمعه باشد . . . تمامش را این سیگآر لعنتی میداند و می سوزد . . . دلم می گیرد وقتی تنهایی زودتر از من روبه رویت نشسته و با تو چای می خورد ، سیگار میکشد . . . این روزها باید سیگار کشید ! نه بخاطر قیمت دلار که هر روز بالاتر رفت ! این روزها باید سیگار کشید! این روزها باید سیگار کشید ! این روزها باید سیگار کشید ! این روزهای باید سیگار کشید تا در دود سیگارت محو شوی و فراموش . . . چه لذتی دارد دعوا کردن باتو ! اعصاب خوردیهایش به کنار ! کمی زمان لطفا ! به اندازه یک نخ دیگر ! من و تنهایی و یک نخ سیگار یه لیوان قهوه تلخ ؛ به تلخی تنهایی . . . ساز دهنی ام زنگ زده ! نفسم کوک ندارد ! 
نه غمی ، نه غمگساری
نه به انتظار یاری ،
نه ز یار انتظاری
غم اگر به کوه گویم
بگریزد و بریزد
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری...
سلامتی هر چی مرد با مرام . . .
همدمی انتخاب کردم ( سیگار )
با همدمم همجا رفتم ، دیگر کسی مرا حساب نمیکند . . .
داشتن یار تقاص دارد ؟ مگر توام یار نداری ؟
چرا مرا بدبخت خطاب میکنند و تورا خوشبخت . . .
یعنی خیلی داغونی و تنها . . .
اما این زندگی کآر خودش را میکند و این زیر سیگآریی هی پر می شود و هی خالی . . .
نه بخاطر رویاهایی که به باد رفت !
نه بخاطر ستاره هایی که با هم نخوند !
نه بخاطر خاطراتی که دود شد !
نه بخاطر رفیقی که نارفیق شد !
نه بخاطر دردی که موندگار شد !
نه بخاطر زندگی که هرروز سخت تر شد !
نه بخاطر اینکه چند روز از این عمر لعنتی رو کمتر کرد !
به کشیدن یک نخ سیگار در بالکن می ارزد . . .
هرچه سیگار دارم در استکان جمع میشود . هرچه دوست دارم در گلو . . .
به اندازه قدمهای کوتاه عقربه !
یک نخ بیشتر تا مرگ این پاکت نمانده . . .
به تلخی جای خالی کنارم
به تلخی سکوتی که نبودن ” تو ” را داد می زند
به تلخی نبودن ” تو ” در معادله ( من + تو=ما )
به تلخی من + تو هیچ وقت ما نمی شود . . .
سیگار بدهید ، کوک گلوست سیگارم . . .
این سیگار که میکشم همان فریاد هایی است که نمیتوانم بزنم .
همان حرفهایی که جراًت گفتن به کسی را ندارم .
همان دلتنگی هایی که روز به روز پیرم میکند .
همان خاطراتیست که نه تکرار می شوند و نه فراموش .
همان تنهایی های که کسی پرش نمی کند .
همان درد هایی که درمان ندارند .
این سیگار را دوست دارم . . .
| قالب جدید وبلاگ پیچك دات نت |
درباره سايت
منوی سايت
نويسنده سايت
پيوند های روزانه
آرشيو سايت
موضوعات سايت
پيوند ها
لینک های مفید
طراح قالب
امكانات سايت